Ο Κύριος Κ. μαγνητογραφεί

• Μεταχρονολογημένο κείμενο κύκλου επεισοδής 19-23/7

Μόνο μια γυναίκα μπορεί να αντιληφθεί τις περιβαλλοντικές αλλαγές και δη, της διαφάνειας του προσώπου.

Έτσι μπορεί να περιγραφεί, και έτσι και γράφει η λεπτομέρια, σαν πεπλημέλια ανταρτοπόλεμου, στις πτυχώσεις της, με πτυχές ισάξιες και ισάξιας, τριχωτού της όψης, σφριγή, σφριγηλής, αρμονίας ενορχίστρωση.

Ι. Αυτή είναι η μοναδική, εξεταστική ακολουθεία, της ιεροτελεστίας του μοναχικού ατόμου, και της ατομικότητας που σαν σκιά τον ακολουθεί, με μαεστρία ιεροκύρικα πολέμου και πολέμιου αντιπάλου ήχου. Παλλόμενων κυμάτων παφλασμών, συνοδεία.

Πεπλιμέλημα ανταρτοπόλεμου, και το λοιπόν, πυρανάλωμα ορδής συμμαχίας, ακολούθων και αυλικών, στρατιωτικών παραγγελμάτων, εξισώσεων ισόζυγων, αξιώσεων.

ΙΙ. “Μόνο με την ελεύθερη οικόνομία θα ήθελε, να παρομοιάζεται και παρομοιάζει, αυτή η γυναίκα που μου περιγράφεται, Κύριε Κ.” Θα αναφέρει ο επίστολος, γηγένειας των ρωσοπόντιων, στο κύριο, που μόνο η ξεχωριστή, και διαφορετική του προσφορά, κατ’ονόματως και εξ’ονοματως, προφοράς ονόματως είναι που τον κάνει να φαντάζει τόσο σπουδαίως, στα οικεία φυσιογνωμικά του, και φυσιογνωμικά του πρόσωπα και προσόντα.

Ο Κύριος Κ. σκεπτόμενος πως αυτή η διένεξη, θυμίζει άλλες εποχές, πεζογράφου και ιστοριογράφου, εποχιακής απόδοσης εκδοχής.

Θα αναπολήσει τις στιγμές, -χωρίς να επιθυμεί να εξιστορήσει στους συντρόφους του- , της κοπιαστικής, και μακάβριας εγκαθύδρισης, του ανταποκριτή και εκθέτη, ιδεών. Αλλά όχι, της εγκαθυδίσεως του εαυτού του, όπως και θα συμπεραίναμε.

Αντ’ αυτού των κειμενογράφων, κειμενογραφής τέγχνης, που τον απασχολούν με τακτικές ημερίδων, εμπορευόμενος και ημερών πορευόμενος, λειτουργείες, λειτουργείας καταστημάτων και το σχεδόν, με το σχεδόν στα σχέδια, ονείρων θερινής νυκτώς.

ΙΙΙ. Θα βγεί απο το κατάστημα, έχοντας συνέλθει, απο τις τραυματικές μονοκύρητες, συναρτήσεις. Και σκεφτόμενος τα ρηπάς επιτελεία, διατριβής διαφθοράς, με αναρτήσεις μεταγχρονολογημένου, ήφους και ήθους απο τον ίδιο να περιμένουν.

Η επεγγύκλια καμπυλόγραμμη, διάρτηση, των επιτελείων σώματως και των επιμελών, επιτελαρχών. Φτάνει την αποκορύφωτη, αιχμή της χάραξη, με το σημείο θραύσης, φθοράς, να υπερνικά το υπενσυνείδητο, προσωπείο, του δημοσιογράφου που λάτρεψε το κοινό.

Ο Κύριος κάπα, συγκαταλέγοντας, παράμετρους παράγωντες, επανωνυμίας πρακτικού, και οφελιμισμού οφέλους.

Καθηλώνει την λειτουργική αιχμή προς όφελως της σύνταξης και προς όφελος της συντάξεως, που προσδοκά ως κήρυττων, τον λόγο του θεού δάματως.

Ο αυτοσκοπός, αγγίζει τα μέσα που αγιάζει, ο σκοπός. Εϊναι το σύνθημα, στην ψυχοσύνθεση, του Κυρίου κάπα, που με αλλεπάλληλες, ληπτικές κάμψεις, προσέλαβε στις μεθόδους του την τέγχνη, του χείρατως και την τεχνική, του συναρτήζεσθαι, περι πάτρις Αθηνάς.