Πράξη "do the math"

Τα υπεραστικά λεωφορεία αποφεύγουν τα κάμπινγκ, έτσι μου είπαν, τα κάμπινγκ και τις ξενοδοχειακές συνοικίες ή συγκροτήματα ή συνοικίες καλύτερα, μισή ώρα στη στάση και άλλη μισή δίπλα στον οδηγό για ένα απογευματινό μπάνιο. Do the math που λένε και στο χωριό μου. Δύο ώρες στο δρόμο για μια βουτιά μια ώρας που ούτε να στεγνώσεις δεν προλαβαίνεις.

Θα μου πεις.. ξαναλέει ο οδηγός για δέκατη φορά, το τελευταίο πεντάλεπτο.. τα κορίτσια δεν επιζητούν την περιπέτεια, πως να εξηγήσεις πως η δυσάρεστη αναμονή είναι και αυτή στο πρόγραμμα. -"χμ.. ναι.. σωστά" -"δεν συμφωνείς;" -"πως, πως". Πως μεταπήδησε από την μηχανολογία στη διατροφή κι από εκεί στην περιπέτεια, θα το ξέρει καλύτερα η κοπέλα με το ροζ μαγιό που του έδωσε αφορμή να ξεκινήσει την πάρλα. "αχ σας παρακαλώ πολύ ζέστη έχει πίσω αφήστε με να καθίσω λίγο και κλείστε και αυτό το παράθυρο που φέρνει τον αέρα πάνω μου, και έτσι κάνει το λεωφορείο σας, πάνω κάτω;". 

Τι να της πεις για συντήρηση, τι θα καταλάβει μήπως θα καταλάβει για θερμοδυναμική αέριων σωμάτων ή μήπως πως η πρόσφυση στην άσφαλτο δεν έχει να κάνει με τις αναρτήσεις, πάντα, ποτέ δηλαδή.

Κοιτώντας από το παράθυρο θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια, τους έχω ξαναδεί αυτούς τους περιφερειακούς δρόμους, έχω αντικρίσει πεδιάδες κατουρώντας έξω από λεωφορεία. Τότε ναι, πραγματικά ένιωθες πως μπορούσες να κατακτήσεις τον κόσμο.