Πράξη "do the math"

Τα υπεραστικά λεωφορεία αποφεύγουν τα κάμπινγκ, έτσι μου είπαν, τα κάμπινγκ και τις ξενοδοχειακές συνοικίες ή συγκροτήματα ή συνοικίες καλύτερα, μισή ώρα στη στάση και άλλη μισή δίπλα στον οδηγό για ένα απογευματινό μπάνιο. Do the math που λένε και στο χωριό μου. Δύο ώρες στο δρόμο για μια βουτιά μια ώρας που ούτε να στεγνώσεις δεν προλαβαίνεις.

Θα μου πεις.. ξαναλέει ο οδηγός για δέκατη φορά, το τελευταίο πεντάλεπτο.. τα κορίτσια δεν επιζητούν την περιπέτεια, πως να εξηγήσεις πως η δυσάρεστη αναμονή είναι και αυτή στο πρόγραμμα. -"χμ.. ναι.. σωστά" -"δεν συμφωνείς;" -"πως, πως". Πως μεταπήδησε από την μηχανολογία στη διατροφή κι από εκεί στην περιπέτεια, θα το ξέρει καλύτερα η κοπέλα με το ροζ μαγιό που του έδωσε αφορμή να ξεκινήσει την πάρλα. "αχ σας παρακαλώ πολύ ζέστη έχει πίσω αφήστε με να καθίσω λίγο και κλείστε και αυτό το παράθυρο που φέρνει τον αέρα πάνω μου, και έτσι κάνει το λεωφορείο σας, πάνω κάτω;". 

Τι να της πεις για συντήρηση, τι θα καταλάβει μήπως θα καταλάβει για θερμοδυναμική αέριων σωμάτων ή μήπως πως η πρόσφυση στην άσφαλτο δεν έχει να κάνει με τις αναρτήσεις, πάντα, ποτέ δηλαδή.

Κοιτώντας από το παράθυρο θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια, τους έχω ξαναδεί αυτούς τους περιφερειακούς δρόμους, έχω αντικρίσει πεδιάδες κατουρώντας έξω από λεωφορεία. Τότε ναι, πραγματικά ένιωθες πως μπορούσες να κατακτήσεις τον κόσμο.

Για μια καλύτερη Φ.Α. (Υπερβατική)

Στο εξώφυλλο ένα κοριτσάκι σε στάση προσευχής προσέρχεται στον παντοδύναμο δηλώνοντας την άφεση που αισθάνεται και θεώνει ψυχοσωματικά, βιωματικά και παραδιανοητικά. 

Δεν πρόκειται για ένα απλό καθημερινό βιβλίο που πέφτει στα χέρια σου τυχαία σε μια συνηθισμένη καφετέρια. Μιλάμε για το απόσταγμα γνώσης της ανθρωπότητας και ακόμα πιο πέρα, το απόθεμα μακροχρόνιων ερευνών σε μυστικά εργαστήρια, μια οξυδερκή ματιά στο μέλλον με γνώμονα το άπειρο. Εκεί που ο "αυτοδιάλογος" παντρεύεται με πανούργα κριτικά τεστς, εκεί που η διανοητική συναντά την επιστήμη των κινήτρων, δίνοντας ώθηση να ασκείς σώμα, μυαλό και πνεύμα ταυτόχρονα.

Γιατί ΥΦΑ εστί πνεύμα, ΥΦΑ εστί φιλοσοφία, εστί δημιουργική επηρέουσα ενέργεια που απορρέει από τα έξω προς τα μέσα ωσάν τον επιούσιο του χαϊλάντερ.

Σε αυτό το σύγγραμμα ο μαθητής, φοιτητής, ασκούμενος, αυτοδίδακτος, μαθαίνει πως να εκτελεί ασκήσεις, οραματιζόμενος την αγαπημένη του ταινία, αναπαράγοντας νοητικά την αγαπημένη του μουσική, χρησιμοποιώντας στα διαλείμματα μπόντι λάνγκουατζ σε συνάρτηση με τα ενδιαφέροντα καθηγητών και μαθητών, μαθαίνει να φλερτάρει, αποβάλλοντας ταμπού εκτιμώντας την λαγνεία που επενεργεί πάνω του μέσω της ασκούμενης εξουσίας με έλεγχο και σεβασμό στα σταδιακά εκτονούμενα απωθημένα εφήβων και ατόμων νεαράς ηλικίας.

Μιλάμε για το διαμάντι της σύγχρονής εκπαίδευσης, το θεάρεστο πακέτο μεταδοτικότητας και αποτελεσματικότητας με ελευθερία κινήσεων και διακριτική ανατίμηση των υποκειμενικών ιδιαίτερων εφαρμόσιμων μοντέλων γυμναστών με σαδομαζοχιστική κεκαλυμμένη υποβόσκουσα προδιάθεση.

Πηγή. Μάριος Γούδας