Οι Δίδυμες

Δύο αθώες υπάρξεις, δυο πτερωτοί άγγελοι, στροβιλίζονται σαν σε μάχη με το άπειρο

Δυο ανταγωνιστικές παρουσίες στον αιθέρα ενός μικρόκοσμου, παρατηρούν δυνητικά τον χώρο αδιαφορώντας για την περίμετρο και τα στοιχεία που την συνθέτουν, αφήνοντας τα να πασχίζουν να βρουν νόημα στην αιθέρια δομή τους.

Τα παιδιά που ξυπνάνε και κοιμούνται με μοναδική ανικανοποίητη προσμονή να συντονιστούν και να συγχρονιστούν, προκαλώντας ανεπανάληπτες, φαινομενικές αλυσιδωτές συνιστώσες.

Το σκοτάδι που όταν ονομαστεί φως το αναιρεί και το αντίστροφο.

Ο χρόνος και ο χώρος που θα αλληλοεποπτεύονται εσαεί. Δυο χαμογελαστές οντότητες που χορεύουν στα μυαλά των νοήμονων όντων. Η στιγμή που σαν σπινθήρας θα βουτήξει στο χάος για μια διαφορετική εκτίμηση του.

Ο χορός που θα ξεκινήσει σε μια ανύποπτη φάση της ροής της ύλης στο διάστημα που ονομάστηκε σφαίρα. Η ταχύτητα της που σαν ταχυδρόμος θα ψυχανεμιστεί την αλλαγή προλαβαίνοντας την.

Το χέρι που από το τίποτα θα πλάσει το μηδέν, η συνέχεια που σαν γροθιά προσμένει την αμφισβήτηση.

Το μέγεθος που θα σου δείξει πως δεν υπάρχουν όρια, ο νάνος στο καπέλο ενός γίγαντα.