Σαν βγαλμένος από ταινία του Αλφρεντ Χιτσκοκ, ο επιβάτης βλέπει τα πάντα, σε μια μέρα, σε αντιδιαστολή με την ροή της καθημερινότητας ενός οδηγού. Ο επιβάτης είναι ο αυριανός ηγέτης.
Προσπαθώντας να καθησυχάσει και να ελέγξει τα εξαρτημένα αντανακλαστικά του, τα διαβρωμένα και σε ληθαργική κατάσταση της μείζονος μεσαίας τάξης. Είναι αυτός που θα σκεφτεί τον πλησίον του, κρυφακούγοντας τις συζητήσεις, θα πει αυθόρμητα την γνώμη του, θα διαμορφώσει το όραμα να μεταφέρει την πεμπτουσία της συμμετοχικής δημοκρατίας στην τοπική αυτοδιοίκηση. Τον ανοιχτό διάλογο.
Μετρώντας τις αποστάσεις με το δικό του μέτρο, αντικρίζοντας κατάματα την απόγνωση και την απελπισία. Με οξυμένο δημιουργικό ένστικτο, θα συντονίσει και θα προτείνει όπως και θα αυτοπροταθεί, ακολουθώντας το ρητό του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
Χωρίς να δικαιολογεί φιλτράροντας τις διακρίσεις με το μάτι ενός ανθρώπου που ατενίζει τον συνάνθρωπο σαν ανταγωνιστή αλλά σαν υποψήφιο σύμμαχο. Αρωγό στον αγώνα που ακολουθεί ή θα ακολουθήσει.
Ο επιβάτης δεν παρακολουθεί σαν σκιά που καιροφυλακτεί, αλλά περιμένει ο ίδιος να δώσει το σύνθημα της ανανεωτικής αριστεράς, από το βήμα που θα του το επιτρέψει.
Με ομαδική δουλειά που έχει ήδη ξεκινήσει στο μυαλό του με το να αποτυπώνεται σε κάθε μορφή επικοινωνίας, δουλεύει αθόρυβα, χωρίς φαμφάρες, λαϊκισμούς, αλλά με απλό κατανοητό και συνειδητό λόγο.
le Blog liste Noir #10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου