Ο Αδύναμος: Μια λάμψη ξεκίνησε να ανοίγει τον χώρο των τεράτων την δεύτερη μέρα μετά το περίφημο περιστατικό. Μια βοή είχε αποσπάσει την προσοχή ταπεινά την προηγούμενη.
Εγώ ο συγγραφέας και εκδότης ανταγωνιστικού μορφώματος δεν κατάφερα να ελέγξω τις αντιστάσεις μου, βγήκα σε κατάσταση πανικού που προσέρχεται από την άνω πλεύση ποδιού στο μπαλκόνι.
Είναι η γνώση και όχι η επίγνωση περιστατικής βίας που μονομαχεί με το κυβερνητικό πρόγραμμα κανονικά και με την εφαρμογή της νεότητας του γήρατος όπως το συζητάμε, άρα αυτό ήταν η κλεψύδρα είχε σπάσει ενδιαμέσως του φράγματος δύο ημερών.
Δεν θα καταλάβαινε κανείς την διαφορά ενός αυτοκινήτου και μιας μηχανής χαμηλού κυβισμού και αναπαλαιωμένης από τον ίδιο εργολάβο που προμηθεύει και προμηθεύεται χωρίς να ρωτάει κανέναν. Λάθος*.
Εκεί η φανταστική υπερκάλυψη οχηματαγωγού όπου συναντά μια λεπτή πλαστική κεραία και έναν ανθήγκανο με την προμήθεια του στα χέρια ζωντανεύει η εισαγωγική προκατάληψη ρόλων και σχέσεων. Τόσο απλά, όχι εξαιτίας μιας λάμψης*.
Η κεραία ή ένας κάποιος κερατοειδής για να το εξηγήσουμε καλύτερα, συναντά την υπερκάλυψη των αισθήσεων από την απόσταση αποκλίνουσας διάθεσης. Είναι η θριάβευση της διαθεσιμότητας διασημότητας και το ανάποδο.
*Παραδοχή ή *περιοχική κατοχή
